Çaykara’nın 70’li yıllarının ikinci yarısı ve 80’li yıllarının ilk yıllarında ebe-hemşire olarak görev yapan Ayşe Taşkın ablamızın ilginç hatıralarıyla bir süre ara verdiğimiz kayıtlarımıza devam ediyoruz. Özellikle belşrtilen dönemde Çaykara’da doğanların bir kısmı dünyaya gözlerini onun ellerinde açtı. Yaya olarak gittiği köylerde cinsiyeti önceden bilinmeyen doğumlarda yaşadığı ilginç anları, görev yaptığı yılların siyasi çekişmelerinin etkisiyle yaşadığı anekdotları, küçük bir ilçe bürokrasisi ile bir köy çocuğu olmayı örtüştürmedeki ustalığını, fedakarlıkla yetiştirdiği iki başarılı evlat ve anneliğini… Samimi ve coşkulu anlatımıyla süslediği hatıraları sizinle buluşturduk. Buyurun bir hayattan köşe taşlarına 👇
Teyzein hafızası, isimlere varıncaya kadar dedikleri; yöreye has ifadeleri, şivesi; son yılların yaşayan çınarı gibi, her bir şey nasıl kendinden bu zamana siyaset izlerinde aktarılmış, bizim hafıza düşünemiyor bile. Bu şaşırtıcı mı, bu zaman insanlarına mı has, eksik olan kimlerimiz, mesleğin verdiği bir yaşanmışlık mı? Coğrafyaları yaşanır kılan belki de mazisinden geçen hatırı bilinir anılar izinde artık giderek dijitalleşen her şeyde “geçmiş ile gelecek arasında köprü” kurmak…Teyzenin tam bir yöreye has tarzı ifadeleri, Rumca bile dile getirdikleri, değişmeyen kalıcılıklara değinmesi…Olanı olduğu gibi aktarabilmesi, belki de yörelere masal hikaye anlatıcılıklarının sesi olabilir…