Çaykara’nın eski esnaflarından Işıklı mahallesinden Hüsnü Özkan vefat etti. Bir dönem manav işletmeciliği yapan Hüsnü Özkan halk tarafından özellikle de öğrenciler tarafından sevilen bir simaydı.
Merhum Hüsnü Özkan 29 Ekim Salı günü Çaykara merkez caminde kılınacak cenaze namazından sonra ışıklı mahallesinde toprağa verilecek
Çaykara Gazetesi ılarak merhuma Allah’tan rahmet yakınlarına sabırlar dileriz
Hüsnü Amca!
Bir elma bir portakal bir mandalina…
Manavlığa yeni bir soluk getirmişti. Hüsnü amca beklide ilk defa meyveyi tane işi satmaya
başlayan manavlardandır. Çaykara’nın arka sokağındaki dükkânı ağırlıklı olarak öğrenciye hitap ederdi.
Sattığı meyveler belki birinci sınıf değildi. Ama şefkat vardı merhamet vardı sevgi vardı dükkânında. Elma ve mandalinaları ön taraftaki tezgâha alabildiğine dökerdi. Yanlarda ve arkada ise tavana kadar kasalar diziliydi. Kısıtlı harçlıklarıyla Hüsnü amcanın dükkânına giden öğrenciler elma ve mandalinayı tane işi isterlerdi kendisinden. Hüsnü amca parası elinde olan öğrencinin parasını görür ve o paraya göre bedel isterdi.
-Hüsnü amca bu elma ne kadar?
Hüsnü amca teraziye atar ve 200-250 gramlık damgalarla dengelerdi elma veya mandalinayı.
-Ver yirmi ha ver yirmi!
Zaman zaman dükkânını gereksiz yere işgal eden öğrenciye de kızmaz gücenmezdi. Bazen babası da tezgâhın arka tarafında otururdu. Hüsnü amcaya göre huysuz sayılabilecek bir adamdı. Öğrenci yoğun olarak manav dükkânına doluştuğunda onları fırçalardı(!). Hüsnü amca bu durumlarda babası ile öğrenci arasında kalırdı. Öğrencilere mahçup olmuş bir edayla babasına:
-Boba ne istersun onlariii… Demekle yetinirdi.
Sonra dükkânı belediye tarafından yıkıldı. Yerine bu günkü belediye binası yapıldı. Bir süre ön caddeden arka caddeye geçiş veren Hamdi Coşkun’un eczanesinin yanındaki
boşluğa taşındı. Ama burada eski havasını bir türlü yakalayamadı. Belki de devir değişmişti artık. Bir elma bir mandalina satın alan öğrenciler tarih olmuştu. Yine de bir ekmek parası çıkarıyordu orada. Sonra burasını da
aldılar elinden. Kadahor mahallesine çekildi.
Yalnız başladığı hayatına yine tek başına devam ediyor. Geçenlerde orada rastladığımız Hüsnü amca ile ayaküstü bir sohbet ettik. Baki kalan gök kubbede hoş bir sadâ imiş dedik ve 70-2000 arası yıllarda Çaykara’da eğitim gören her öğrencide yüzünü görünce bir
tebessüm belireceğine inandığımız Hüsnü amcayı Çaykara Gazetesi takipçileri
için görüntüledik.
Haber: Çaykara Gazetesi
Allah gani gani rahmet etsin. Lisede çok alışveriş yapmış olduğumuz sabırlı, güleryüzlü, paraya zerre tamahı olmayan ve asla öf dediğini duymadığımız efsane insanlardan biriydi.
Allah gani gani rahmet etsin, Allah taksiratını affetsin. Amin.