Henüz yeni ilçe olan Çaykara’da kuruluş yıllarında en şöhretli mesleklerden birisi kalaycılıktı. Birçok kalaycı erbabı yurdun değişik yerlerine kalaycılık yapmak üzere gider, hasat mevsiminde kalayladıkları mutfak eşyalarının bedelini tahsil ederdi. Bazıları gittikleri yerlerde yerleşen o kalaycılar yılın beş altı ayını ilçesinden, köyünden ve en önemlisi ailesinden uzakta geçirir, körük ve kalay malzemeleri ile gittikleri memleketlerde köyden köye dolaşarak ekmeklerini ararlardı. İşte öyle bir gurbetçi kalaycıya memleketten yazılmış manileri sizlerle buluşturuyoruz.
1950’li yıllarda Ulucami köyünden bir Kalaycıya yazılan manili mektuptan…
Edirne nasil yerdur
Düz midur yoksa bayir
Her işte vardur hayir
Dayman kenduni gayir
Hastaluk fena şeydur
Kalaycilarun işi
Eyimidur Trakyaya
Bir kısmı Kütahyaya
Çokları gezer yaya
Halları ne olmişdur (Dayman : daima)
Günlerumuz tükendi
Kış gitti döndük yaza
Kanaat eyle aza
Çaykara yeni kaza
Of ile ayrilmişdur
Hiç gelur mi akluna
Sarıkaya, Yenteler
Neler yaparduk neler
Şimdi da Edirneler
Sana mekan olmişdur
(Osmanlıca yazılan manilerin devamı eklenecek)