Çaykara’da geçmişten beri devam eden hayvancılığa dayalı göçebe hayat can çekişiyor. Yöremizde eğitim seviyesinin yükselmesi ile köyden kente göçün artması, hayvancılığın geçim kaynağı olmaktan çıkması mezire-kom geleneğine de ağır darbe vurdu.
Geçmişte yaylaya çıkış öncesi nisan mayıs ayları ile yayladan indikten sora ekim-kasım aylarında büyük ve küçükbaş hayvancılık için konaklanan mezire-komlar azalan hayvancılık nedeniyle kapanma noktasına geldi. Çayırlık alanların ormana dönüştüğü mezralarda mezire evleri ise bakımsızlık nedeniyle çöküyor ve yıkılıyor. Görünen o ki yöremizde Mezire-kom yaşantısı son demlerini yaşıyor.