Bir Tabak Sevgi: Hünkar Beğendi (Evliliğimizin ilk yılları)

Bir Tabak Sevgi: Hünkar Beğendi (Evliliğimizin ilk yılları)

Hayatın bazı anları, en sıradan olaylardan çıkıp bizi farkındalıkla buluşturur.

Bizim mutfak tartışmalarımız da böyle bir hikayeye dönüştü.

Hemen hemen her evde olduğu gibi, bizim evde de “Bugün ne pişireyim?” sorusu sık sık gündeme gelir. Benim klasik cevabım; “Kafana göre yap bir şeylerdir.”

Ancak bir gün, bu cevabım beklediğimden farklı karşılandı. Hanım yorgun ve biraz sinirli bir şekilde, “Eğer bir şey söylemezsen, yarın yemek yapmıyorum!” dedi. Durumu toparlamak için yanına gittim, biraz düşündüm ve şöyle dedim:
“Tamam, yarın Hünkar Beğendi yap. Beklediğimden sakin bir cevap geldi: “Tamam.”
Sanki her zaman yaptığı bir yemekmiş gibi bir tepkisi vardı.

Sabah işe gittim, yoğun bir günün ardından eve döndüm. Ben dün söylediğimi unutmuşum, namazımı kıldım, rutine uyarak masaya oturup her zamanki gibi yemeği beklemeye başladım.
Ama bu sefer farklı bir durum vardı. Normalde sofraya önce bir çorba gelir, ardından ana yemek sunulur. Hanım önüme dolu bir tabak koydu. Tabaktakilere baktım, çözemedim. Şaşırmış bir halde sordum:

-Bu ne?

Gülümseyerek cevap verdi:

-Hünkar Beğendi.

O anda dünkü konuşmamızı hatırladım. İçimden “Eyvah!” dedim ama iş işten geçmişti. Daha önce hiç yemediğim bir yemekten bahsetmiştim ve nasıl bir şey bekleyeceğimi bilmiyordum. İlk lokmayı aldığımda lezzeti hiç de fena değildi. Bir iki derken, tabağın tamamını keyifle bitirdim.
“Eline sağlık, çok güzel olmuş,” dedim.

Hanıma tarifini nereden bulduğunu sordum.
Kütüphaneden, Türkiye’den getirdiği yemek kitabını çıkarmış. Kitabı bir gün lazım olur diye almış.

O gün fark ettim ki hayatta bazen mutluluğun sırrı sadece sofraya koyulan yemekte değil, o yemeği bizim için hazırlayan sevgide saklı. Hanımlarımızın fedakarlıkları, bu gibi anlarda fark ediliyor. Biz “Yarın ne pişireyim?” diye basit bir soru duyarken, onlar bu sorunun ardında saatlerce emek harcıyor. O günden sonra sofrada ne olursa olsun, her lokmada biraz merak, biraz mutluluk, biraz da hanımın sevgisini buluyorum.
Çünkü her yemeğin tadı, içine katılan sevgiyle güzelleşiyor.