Mehmet İbrahimağaoğlu

Oğul Puşt ile kalleşten kendini kolla Adam olmayanla girme kol kola Fazla değer verme paraya pula Paranın huzuru tadı yok oğul Mazluma kanat ger düşmesin yere Zalimle yol alıp gitme bir yere Ömür dediğin kısa bir süre Bu yalan dünyada...

Bu mu Müslümanlık, Bu Mu İnsanlık Saygıyı, sevgiyi kaldırdık rafa Ne hatır kaldı, na ahde vefa Kardeşin aç iken, sürersen sefa Bu mu Müslümanlık? Bu mu insanlık? Menşeini sorma, doldur sepete Haram ile helal aynı kefede Ne olursun bir gün...

Baharı beklersin, kıştan çıkınca Ararsın gölgeyi, güneş yakınca Şöyle bir geriye dönüp bakınca Hayalinden neler geçiyor SENİN Her şey güzel olur, sağlık olunca İnsan hafifliyor, dostu bulunca Bir isteğin var mı soran olunca Eyvallah mı olur cevabın SENİN İnişli, çıkışlı...

Çanakkale zulmün yok olduğu yer. Haçlılar yurduma göz dikmiş meğer. Türk Milleti buna boyun mu eğer ? Sonunda Hürriyet,Özgürlük varsa. Dedem gitti,daha geri gelmedi. Ninem hep ağladı,yaşı dinmedi. Çanakkale hasma geçit vermedi. Hedefte Bayrak,İstiklal varsa. Kınalı kuzular koştu cepheye Topla...

İşlerinde adil tarafsız idi Topluma faydalı zararsız idi Kafası atınca kuralsız idi Şur’un pervasız adil muhtarı Paraya bula değer vermezdi Kalleşlik kaypaklık nedir bilmezdi İki yüzlü insanları sevmezdi Köyümün yaylamın eski muhtarı Haksızlığa karşı duran adamdı Zalime zulüm e hesap...

Seksenüç yıl bir ömür Şinek’te,Lemali’da. Akrabanun bir kısmı Lazkiran,Kamali’da Ne günlerun var idi yaylada Vardan’lida Doğrumu dediklerim hele de Rahmi amca. Nisan’un ilk haftasi göç ederdun Vardan’a Önde Şehriye hala arkada iki dana Toplardun Zagodayi yollardun Kırırkhan’a Bir ömür böyle...

Geçmiş unutulmuş, tam gaz ileri Bir kültür yok oldu, gelir mi geri Harap ettik, yıktık eski köyleri Bakarım ağlarım geçmişe bugün. Yetmiş yıl babamdan dinledim durdum. Altmış yıl da ben yaşadım ben gördüm. Bilmediklerimi bilene sordum. Yazayım, çizeyim geçmişi bugün....