Altı şubat sabahı, salladı bizi Mevla’m Ne ocaklar yıkıldı ne ev kaldı ne de dam Herkes koştu dışarı, sanki dersin kıyamet Hem depremin korkusu, birde soğuk ve Rahmet Depremin ilk günleri, herkes telaş içinde Kimisi can derdinde, kimi...
Özledim memleketimi.. Trabzon’da okurken iple çekerdim cuma günlerini köye çıkacağım diye. Bir serüven gibiydi. Nelerle, kimlerle karşılaşacağımı bilmeden Çaykaratur’a binmek.. İlçeye vardığımda tanıdık bir yüz arardım köye çıkabilmek için. Bazen de dayım beni alırdı sağ olsun.. Dayım alırsa önce Zeno’ya...
Rahmetli Hamit Topaloğlu ilkokul üçüncü sınıfa kadar Çaykara Taşören Köyü İlkokulu’nda öğretmenimdi. Dolgun yüzlü, sevimli bir çocuktum. Beni çok severdi. İlkokul birinci sınıfının son günleriydi. Sanırım yıl 1963-1964 öğretim yılıydı. Bizi halaoğlu Zekeriya ile birlikte tahtaya kaldırdı. O büyük sınıfta...
Bu yazıyı bu platformda yazmak istemezdim malum amacımız Çaykara’yı kötülemek burada çalışmaya, okumaya gelecek olanları bir kez daha düşünmesine neden olmak değil, ama ortada da bir gerçek var! Şimdi diyorsunuz ki 2+1 nasıl 800 eder? Çaykara’da yaşıyorsanız ve eviniz yoksa...
Bir varmıştan ötesi, BİR YOKMUŞTAN ÖNCESİDİR ÇAYKARA’M. Ne ötesindeki varlık, Ne sonrasındaki yokluk, Bir tek sen varsın, Bir tek sana müptela bu beden. Sana taşıyor yüreğim Solaklı misali, Sana sesleniyorum Sultan Murat’ın tepelerinden, Duy bağırışlarımı, YÜREĞİMİN YANSIMASIDIR BUNLAR ÇAYKARA’M. Elim...
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için Çerez Politikasındaki amaçlarla sınırlı olmak üzere çerez kullanmaktayız. Daha fazla bilgi