sami ayan yazıları Haberleri

Geçen hafta beklenmedik bir şekilde kaybettiğimiz Ataköy Lemali esnafı, eski muhtarı ve İl genel meclisi ve belediye meclisi eski üyesi Mustafa Hacıabdullahoğlu’nu kendimi bildiğim en eski zamandan beri tanırım. Kendisi çevrede en kısa yoldan başlıktaki ifadeyle tanınırdı. “Bilal’un Mustafa”… Özellikle köy ve yayla civarında herkes onu Bilal’ın Mustafa olarak bilirdi....

1960’lı ve 1970’li yıllarda doğanlar, tarihi ve kültürel dönüşümlerin yoğun bir şekilde yaşandığı bir dönemde dünyaya geldik. Bizim kuşak, savaş sonrası dönemin etkilerinden, soğuk savaş yıllarına; teknolojinin yükselişinden, küreselleşmenin başlangıcına kadar pek çok önemli sürecin tanığı oldu. Türkiye özelinde, 1960 darbesi, 1971 muhtırası ve 1980 askeri darbesi gibi önemli olaylar,...

Bayramlar, köyde yaşayan herkesin sabırsızlıkla beklediği, büyük bir coşku ve heyecanla karşıladığı özel günlerdir. Köyde bayram, sadece bir tatil değil, aynı zamanda geçmişle, dostluklarla ve geleneklerle dolu muhteşem bir zaman dilimidir. Köyde bayram, şehirlerin aksine herkesin birbirini tanıdığı, selamlaştığı, hal hatır sorduğu bir ortamda idrak ediliyor. Çocukluktan beri aynı ortamlarda...

Zamanın Ardındaki Hüzün ve Mutluluk… Geçmişe özlem, insan ruhunun derinliklerinde yankılanan bir melodidir. Bu duygu, geçmişte yaşanan anıların tatlı birer hatıra olarak kalbimize işlenmesiyle ortaya çıkar. Her birimiz, yaşamımızın farklı dönemlerinde, o günlere geri dönme arzusunu içimizde taşırız. Peki, neden geçmişe özlem duyarız? Bu özlemin ardındaki sebepler nelerdir? İnsanın doğasında,...

Köy hayatı, modern dünyanın hızlı ve stresli yaşam tarzından uzak, doğa ile iç içe, sade ve huzurlu bir yaşam demektir. Bu yaşam tarzı, insanlara tabiatın sunduğu güzellikleri ve basit yaşamın getirdiği sükunet ve mutluluğu ikram eder. Köy hayatının değeri, birçok açıdan kent yaşamına göre üstünlükler taşır. Bu değerleri birkaç başlık...

İlkokulu 1983 yılı Haziran ayında Şahinkaya II İlkokulunda tamamlamıştım. Ortaokul konusunda sınıfımda benimle birlikte mezun olan arkadaşlarımın önemli bir kısmı İmam-Hatip Lisesinin ortaokulunu tercih etmişti. Kız öğrencilerin bir kısmı eğitim hayatını ilkokul mezuniyetiyle birlikte tamamlamıştı. Benim de kaydım, imam-hatip, düz lisenin orta kısmı arasında yaz boyu gidip geldikten sonra Çaykara...

Köye kar yağdığında mutlu olurduk. Gökyüzünden süzüle süzüle düşen kar tanelerini camdan seyrederken içeride gürül gürül yanan sobanın üzerindeki tencerelerde ağırlıklı olarak kara lahana pişerdi. Onun buharı pencere camlarını buğuyla kaplardı. Parmağımızla kâh ismimizi yazar, kâh belli belirsiz resimler çizerdik buğunun üstüne. Sonra çizdiklerimizi avuç içimizle hızlıca siler, buğuyu dağıtırdık....

Bizim köy çok iskan vermiştir. Maçka’ya, Bayburt’a, Hatay Kırıkhan’a, Çanakkale Gökçeada’ya… O nedenle aileler, akrabalar parçalanmış, bölünmüş; gönüller özlemle doludur. Benim de akrabalarımın büyük kısmı 1965’te Hatay Kırıkhan’a göç etti. Babam o tarihte bekar olduğu için iskan edilmedi ve biz Çaykara’da kaldık. Komşu ve akrabalarımızın çoğu oradadır. Amcalarım, halalarım ikinci...

Hatıra yazmak, ölümün еlindеn bir şеy kurtarmaktır der Andrе Gidе… Çok doğru bir söz. Aslında eli kalem tutan herkes hatıralarını yazmalı, bunu yapamayan konuşup ses kaydı veya video kaydıyla gelecek nesillere aktarmalıdır. Bu çerçevede bir hatıramı kaydederek ölümden bir şey kurtarmak isterim. 18 yaşımda olduğum zamanlardı. Yani 80’li yılların sonu...

İnsanın farklı alanlarda meşguliyetleri edinmesi ve bıkmadan usanmadan içinde bulunduğu her imkanı değerlendirerek sürekli kendisini zenginleştirmesi gerektiğine inanırım. Gençlik yıllarımda cami yanlarında, yaşlı kahvelerinde ve ev sohbetlerinde yaşlıların sohbetlerini zevkle dinledim. Onların hatıralarıyla bilmediğim bir geçmişe yolculuk yaptım. Öyle ki onların anlattığı yıllara “o çağda yaşasaydım” diyecek kadar özlem duydum....

Ülkenin kuzey ucundan güney ucuna, Çaykara’dan Hatay’ın Kırıkhan ilçesine 408 aile 1965 yılında iskan edilmişti. Muhacir Çaykaralılar Kırıkhan’da ilçe merkezinin hemen yanında, tek tip bahçeli evler ve düzenli sokaklarla kendileri için oluşturulan 408 Evler Mahallesine yerleşmişlerdi. Çaykara’da köy, mezire, yayla üçgenindeki göçebe yaşantıyı, azami çalışma ile asgari ürün aldıkları tarımı,...

Neredeyse yarım asır, 43 yıl önce bu günlerdi. 1978 yılının Eylül ayında Şahinkaya II ilkokulu birinci sınıfında ilk eğitimime başlamıştım. Henüz altı yaşım bile kemale ermemişti. Evimiz köyümüzün zirvesine yakın bir noktada ve ormanın hemen dibindeydi. Etrafındaki komşu ve akrabalarımız o tarihten 13 sene evvel Hatay’ın Kırıkhan ilçesine iskan olmuş,...