Sami Ayan Haberleri

Trabzon Valiliği Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü görevini yürüten Sami Ayan Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumuna İnsan Kaynakları Daire Başkanı olarak atandı. Ayan, yarın Ankara’da göreve başlayacak. Gazetemizin kurucuları arasında yer alan Sami Ayan’ın Çaykara kültürü ile ilgili çalışmaları bulunuyor. Trabzon Valiliği Yatırım İzleme ve...

Trabzon Valisi Yücel Yavuz, Dernekpazarı ve Çaykara ilçelerinde bir dizi ziyaretlerde bulundu. İlk olarak Dernekpazarı ilçesini ziyaret eden Vali Yavuz, burada inşaatı biten ve kurumların yerleşme faaliyetleri devam eden Dernekpazarı Hükümet Konağında incelemelerde bulunarak yetkililerden bilgi aldı. Daha sonra Çaykara Sultanmurat Yaylası Şehitliğini ziyaret ederek incelemelerde bulundu. Şehitlerimiz için dualar edildi....

Terin tohumu… Çaykara’da bir belgesel çekildi. Elinde bir kamerası, ses cihazı ve kocaman yüreğiyle bir Ogeneli, bir Çaykaralı yöremizde yaşanan hayatı yaşandığı esnada kayda aldı… Yöremizin stratejik(!) ürünü mısırı ve onun etrafında şekillenen bir hayatın belgeselini yaptı. Hem de ne yaptı… Yaz başı karların erimesi ve tarlaların mısırın ekimine hazır...

Trabzon İl Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı Şube Müdürü ve Çaykara Gazetesi yöneticisi Sami Ayan ve Makine Mühendisi Sadık Mutlu Ayan’ın babası Şahinkaya köyünden Enver Ayan (78) vefat etti. Uzun süreden beri rahatsız olan Enver Ayan yaklaşık bir hafta önce Fatih Devlet Hastanesinde tedavi altına alındı. Tedavisine devam edilirken bu...

Bazı meslek erbapları var ki her zaman kendi bildiğini yaparlar. Siz mesleği ile alakalı müşterisi olsanız da bu değişmez. Parasını ödediğiniz işte bile istediğinizi yaptıramazsınız. Mesela berberlerin çoğu böyledir. Gidersiniz berbere bir tarif yaparsınız. Şuradan şöyle alalım, üstten fazla almayalım, enseyi fazla açmayalım kulaklar şöyle, böyle diye yapacağı işi tanımlarsınız....

Memleketim,  Benliğime şekil veren topraklar.. Ana yurdum, ata yurdum,  Çocukluğum,  ilk gençliğim, ilk sevdam, Hüsnü amcadan aldığım tane işi elmalar, mandalinalar,  Mahmut Ustanın leziz kuru fasulyesi, Köprü ayağında Ali Usta… Gavuş amcanın şefkatli azarları, Arabacı Şükrü amcanın odun saplı balları, Her Pazartesi hasretle beklediğim Karadeniz Gazetesi, Kelleyi teslim ettiğimiz Berber...

MEVSİMLERİ KAYBETMİŞİZ SOKAK ARALARINDA Çocukluğumuzda mevsimleri sindire sindire yaşardık. İlkokuldaki sınıfımızda asılan takvim şeridi gibi: İlkbahar, yaz, sonbahar, kış… Mevsimler kalın çizgilerle ayrılırdı birbirinden. Her mevsimi tanımlayan bitkiler, meyveler, işler vardı. Coğrafyada mevsimlere bağlı olarak yaşanan değişimleri iliklerimize kadar hissederdik. Çiçeklerin açışını, ağaçların meyve takışını, meyvelerin olgunlaşmasını anbean bilirdik. İlkbaharda...

Bizi biz yapan alışkanlıklarımız bizi biz yapan değerlerimiz, gelenek ve göreneklerimiz vardı. Büyüklerle ilişkilerimiz, saygımız sevgimiz, komşuluğumuz, düğün cenaze gibi durumlarda görevlerimiz, evliliklerimiz, ırgatlarımız… Yöremizde her işin bir usulü vardı. Bu işleri yapma biçimimiz köyden köye değişiklik arz etse de niyet ve mantık hep aynıydı. Birlikte iş yürütmek, paylaşmak, empati...

Çaykara 1920’lerden bu tarafa ülkemizin çeşitli yerlerine çeşitli nedenlerle göçler vermiş, her zaman gurbet kavramıyla iç içe olmuş adeta hasretle yoğrulmuş ve çeliklenmiş bir memlekettir. Bizim memleket kadar ayrılıkların, göçlerin yaşandığı başka bir yer olmamıştır sanırım. Şu son 15-20 yılda küreselleşme ile birlikte tüm dünyanın istilasına uğradığı kapitalizmin getirdiği göçlerden...

Eskiden yayla yollarında hanlar olurdu. Görnek’te Dursunbey ve Kâşif oğlu Hüseyin, Barma’da Yamakoğlu Yusuf, Sultanmurat’ta Hacı Kara, Tufa’da Kula’nın hanı, Çahmut’ta İslam’ın hanı, Derebaşı’nda Enes’un hanı gibi.. Ayrıca Küçük Şinekte, Soğanlı’da, Limonsuyu’nda, Banduki’de Likoraş’ta… İnsanların iğneden ipliğe, yemekten yatağa, hayvan zilinden iç yağına, gazdan tuza, sıcak çaydan, hayvan yiyeceğine, kuru...