Çaykaram…

Memleketim, 
Benliğime şekil veren topraklar..
Ana yurdum, ata yurdum, 
Çocukluğum, 
ilk gençliğim,
ilk sevdam,
Hüsnü amcadan aldığım tane işi elmalar, mandalinalar, 
Mahmut Ustanın leziz kuru fasulyesi,
Köprü ayağında Ali Usta…
Gavuş amcanın şefkatli azarları,
Arabacı Şükrü amcanın odun saplı balları,
Her Pazartesi hasretle beklediğim Karadeniz Gazetesi,
Kelleyi teslim ettiğimiz Berber Cemal,
Köprüden Solaklı’yı seyredişlerim…
Dere aktıkça akışlarım..
Yazbaşı sattığım kohlillar,
Dere kenarında içilen maltepelerim,
Okul dağılınca köy yollarına dağılan çocuklar,
Liseler arası derbi maçları,
Soğuk gurbet odaları,
Çektiğim açlıklar…
Haftanın ikinci günü tükettiğim harçlıklarım,
Çaykara Birlik simsarı Kamil amcanın dakikalık anonsları,
Ekmek içi helvalar,
Çamurlu ayakkabılar,
Video salonları,
Pansiyon…
Lisenin önünde akşam üstü maçları,
Salı günü kurulan pazarlar,
Her günü bir hatıram, her güne bir hatıram..
Gönül yaram.
Çaykaram…