Bayramda bakılmaz; aşılır dağlar;
Diri, ölü denmez koşulur yollar.
Şenlenir kabirler, sevinir kullar;
Yapraklar, çiçekler açar bayramda.
Bayramda herkeste gülümseyen yüz;
Sohbet başlatılmaz, son bulmaz gülsüz.
Sürdürülmez gitmek, gelmek ölçüsüz;
Ruh hafifler sanki uçar bayramda.
Bayramda duyulmaz aşa ihtiyaç;
El öpen, öptüren bırakılmaz aç.
Birlik beraberlik olunca amaç;
Derdi olan kalmaz naçar bayramda.
Bayramda vazife sıla, ziyaret;
Selamlaşıldıkça azalır hasret.
Kucaklaşıldıkça artar hararet;
Şiddet, öfke, korku kaçar bayramda.
Bayramda beklenir akraba, hısım;
Bilinmeli kime denilir hasım.
Dürten, harekete geçiren tılsım;
Sine mutluluktan çarpar bayramda.
Bayramda hoş olur gönlü garibin;
Her tarafta sözü geçer tertibin.
Merhabalaşılır biter nefret, kin;
Parlar gözler neşe saçar bayramda.
Mehmet KABAOĞLU
14/06/2018