Cüceloğlu’nun ardından

Anadolu’ dan. Amerika’ ya uzanan her şeyi bilmediğini kendisine göstermiştir. İnsanın sadece bilgiye değil, insan olabilmek ve bu yönde çaba sarf etmekle gelişmenin mümkün olabileceğine kani olmuş bir kişilik. Yazdığı kitapları, kendini geliştirme süreci olarak tanımlamış bir muhasebe insanı.

Aklımızda, yaşamı boyunca kendi psikolojik sürelerinden yola çıkan bir analizci, yüzleştiklerinden anlam üreten ve bundan hiç gocunmayan bir bilge. Samimiyeti, kendisi olmaktan korkmayan güler yüzü, çalışkanlığı, göz yaşlarına hakim olmayan duyuş düşünüş sahibi, umut insanı.

Cüceloğlu’ na göre “Ölüm bilinci, sonsuza dek var olamayacağımızı bilmemizi, şimdi ve şu anda yaşıyor olmamızın sorumluluğunu almamızı sağlar.” Belki de bu yüzden 83 yaşına rağmen son anına kadar duru bir bilinçle çalışıp üretmeyi başarabilmiştir.

O’na göre “ Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Hayatta en büyük hata kendini hatasız sanmaktır.” Belki de bu yüzden tüm kitleler tarafından sevgi ve saygı görmüştür.

Oteriteden kaçan insanın, kaçmayacağı tek oteriterin kendi vicdanı olduğuna inanmış ve bu muhasebeyi kimselere bırakmamıştır. Belki de bu yüzden her kesimden insanın gönlünde bir yer bulmuştur.

Demek ki oluyormuş. Başarabiliyormuşuz. Kınamadan, eleştirmeden, polemiklere girmeden hüküm koyuculuğa soyunmadan dinlemeyi, anlamayı, güzel anmayı, iyi dileklerde bulunup güzel uğurlamayı başarabiliyormuşuz.

Rabbim iyilikleriyle muamele eylesin.

Selam ve saygılarımla.